سلام برشما
اهمیت ونقش آموزش وپرورش در جامعه بر کسی پوشیده نیست . سخن بنده دراین ز مینه نیست بلکه یادآور مطلبی است که باید مورد توجه قرار گیرد در همه نظامهای اجتماعی دو واژه تفاوت وتبعیض وجود دارد . که هم عقل وهم شرع تفاوت را تایید وتبعیض را نکوهش می کند . در آموزش وپرورش چون سروکار با انسان است این مفاهیم حساسیت بیشتری دارند .برنامه ریزان ودست اندرکاران از بالا تا پایین باید به تفاوتهای منطقه ای توجه داشته باشند که برداشت تبعیض از رفتارشان متصور نشود .که اولین نشانه تبعیض باعث ازبین رفتن اعتماد به آنان می شود خواه در سطح وزارت یا اداره کل یا منطقه یا مدرسه یا کلاس و و قتی که اعتماد بین نقش های آموزش وپرورش که شامل همه کسانی است است که با آموزش وپرورش سروکار دارند می شود( نه تنها معلمان ودانش آموزان ) نتیجه بی اعتمادی دلسردی ویاس در بین عوامل است که عدم کارایی وافت عملکردی را نیز به دنبال دارد و از طرف دیگر اگر به تفاوتها توجه شود هر دانش آموزی با توجه به توان خود از آموزش وپرورش بهره می گیرد . باعث رشد وبالندگی می شود یکی از عواملی که امروز در کلاسهای درس باعث عدم انگیزه و عدم کارایی می شود تبعیضی است که عوامل بین دانش آموزان قائل می شوند.که اثرات منفی آن در دوره ابتدایی بیشتر ودر بقیه دوره ها نیز قابل تامل است .که این خود یکی از نشانه های عدم آشنایی با مسئولیت معلمی است که پرداختن به آن از این مقال خارج است که خود باید مورد بررسی قرار گیرد وگرنه به اهداف تعلیم وتربیت اسلامی نخواهیم رسید .که مسئولین امر در هرکجا به مجموعه حوزه کاری خود باید توجه داشته باشند لااقل به حداقل برسد(تبعیض) .تا نتیجه عملکرد مدارس وخانواده ها هدر نرود . ودر عین حال به تفاوتها توجه شود که همه دانش موزان یا معلمان یکسان نیستند که برخی تفاوتها در قانون دیده شده و به برخی توجه نشده هرچند که مدارس دارای تقسیم بندیهایی هستند . از ترکیب نیروی انسانی ودانش آموز یکسانی برخودار نیستند . در هر مدرسه تفاوتهایی وجود دارد که مدیرباید به آنان توجه کند و انتظار ارائه خدمات آموزشی متناسب با توان معلم واستفاده از خدمات آموزشی نیز متناسب توان دانش آموز باشد. باشد روزی به همه تفاوتها توجه شود و هیچ تبعیضی در آموزش وپرورش که نتیجه اش در جامعه مشهود می شود نباشد .
